the imagine ภารกิจพิชิตหัวใจ( ภาค แหวนแห่งโชคชะตา)

   ในอดีตทุกเผ่าพันธ์ต่างอยู่ด้วยกันอย่างสันติ... จนกระทั่งแดนผู้พิทักษ์ปรากฏ เหล่าผู้นำของแต่ละเผ่าต่างก็เข้าแกร่งแย้งแดนผู้พิทักษ์ และจบตรงที่ไม่มีใครหรือเผ่าพันธุ์ใดได้ครอบครอง สุดท้ายดินแดนผู้พิทักษ์ก็ถูกลืมเลือน...

  ...ปัจจุบัน...

 "ท่านพี่เพคะ" เสียงที่ดังจากด้านหลังทำให้ชายหนุ่ม(?) หันไปมองอย่างสนใจ "มีอะไรหรือครับน้องหญิง" ชายหนุ่ม(?)ถามเสียงนุ่ม "หยุดเพ้อถึงหมอนั้นเถอะน่ะท่านพี่น่ะดีเกินที่จะไปเสียใจกับคนแบบนั้นน่ะ" หญิงสาวพูดเสียงแข็ง "ครับๆ อย่าลืมสิ ผมโดนพิษของดอก dark heart ไปแล้วนะไม่มีทางจำคนคนนั้นได้หรอกนะครับ" ชายหนุ่มตอบเสียงแผ่ว "เหรอค่ะทำไมหญิงรู้สึกว่าท่านพี่ยังเก็บแหวนวงนั้นไว้กับตัวอยู่เลย ใช่ไหมล่ะคะท่านพี่" หญิงสาวพูดตัดพ้อ "โถ่ น้องหญิงอย่าโกรธพี่สิครับ มันเป็นเรื่องของจิตใจนะครับ น้องหญิงไม่เข้าใจหรอกน่ะครับ" ชายหนุ่ม?พยายามอธิบายแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเมื่อหญิงสาวยังคงทำหน้างอและมองชายหนุ่ม(?)อย่างขุ่นเคือง "ok ครับ แล้วผมจะพยายามตัดใจก็แล้วกันนะครับ" ชายหนุ่มพูดเสียงออดอ้อนก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวหนึ่งครั่งแทนคำขอโทษ "หายโกรธผมน่ะครับน้องหญิง" ชายหนุ่มพูดพร้อมเกี่ยวก้อยไปที่นิ้วก้อยของหญิงสาวแล้วจูงไปในสวนดอกไม้อย่างอ่อนโยน...

   สถานะ : แฝดอันตราย

   - แก๊กๆๆๆๆ - เสียงรัวแป้นพิมพ์ที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่ได้ทำให้ผู้ที่เดินผ่านไปมาสนใจเลยแม้แต่น้อย... เนื้องจากเห็นภาพนี้จนชินตาแล้ว "อ่ะ" หญิงสาวอุทานเสียงแผ่วเมื่อเห็นบางสิ่งที่น่าสนใจ "ว้าว พี่ธารจริงๆเหรอเนี้ยทำไมเท่ห์จัง -////_////-" หญิงสาวพูดอย่างเลื่อนลอย ก่อนจะคลิ๊กบรรทึกภาพและหันไปสนใจอย่างอื่นต่อ...

   สถานะ : แฮ็กเกอร์มือดี

   "ม้ายยยยยยย ให้ตายหญิงก็ไม่ยอมไปงานบ้าๆนั้นเด็ดขาด หญิงมีคนไข้ต้องดูแล แถมต้องไปร้องเพลงกล่อมเด็กๆอีก งานอะไรนั้นหญิงไม่ไป๊" หญิงสาวพูดเสียงหนักแน่น "โถ่ ลูกหญิงมันจำเป็นจริงๆน่ะลูก" ชายคนหนึ่งพูดอย่างจนปัญญา

"ไม่ ไม่ และ ไม่... อ่ะได้เวลาแล้วไปก่อนน้าาาาาาาา"

"ดะ..."

   สถานะ : แพทย์และนักดนตรี ผู้อารีคนมีตัง(?) โอหังกะคนจน(?) {นิสัยไม่ดี-_-^^ (เงียบไปเลย)}

   "ผมขอโทษ" ชายหนุ่มพูดอย่างเศร้าๆเพราะจนถึงตอนนี้หญิงสาวยังไม่หายโกรธเขาเลย "ไม่จำเป็น..." หญิงสาวตอบปัดก่อน(ทำท่า)จะเดินจากไป "แต่..." ชายหนุ่มพยายามอธิบายแต่ก็ถูกหญิงสาวขัดเอาไว้ว่า "ชั้นบอกว่าไม่จำเป็นก็คือไม่จำเป็น... และที่สำคัญเลิกยุ่งกับชั้นซ่ะที ถ้าว่างนักก็ไปหาเธอซิ" หญิงสาวพูดเสียงนิ่ง "ผมขอร้อง... อย่าเย็นชากับผมแบบนี้สักทีจะได้ไหม คุณจะเหวี่ยงจะด่าผมยังไงก็ได้" ชายหนุ่มพูดอย่างเจ็บปวด "อย่าขออะไรที่เป็นไปไม่ได้ และชั้นขอย้ำอีกครั้ง เลิกยุ่งกับฉันซะที" หญิงสาวพูดเสียงเย็น "ทำไมล่ะ... ทำไมถึงไม่ให้อภัยผมละครับ..." ชายหนุ่มยังคงถามหญิงสาวอย่างเศร้าสร้อย "ถ้านายคิดว่า การที่นายเอาผู้หญิงคนอื่นไปนอนในห้องหอที่เคยเป็นของเรามันเป็นสิ่งที่หน้าให้อภัยหล่ะก็... คิดใหม่ซ่ะ" หญิงสาวเน้นคำว่า เคย อย่างจงใจ "เอาหล่ะ ถ้ามีธุระแค่นี้ชั้นขอตัวน่ะ รับงานฆ่าคนไว้" หญิงสาวพูดจบก็เดินจากไป... ทิ้งชายหนุ่มให้จมปรักอยู่กับความจริงต่อไป

   สถานะ : บุคคลอันตราย

   "ลูกหญิงอยู่ที่ไหนลูก" ชายผู้ดูมีฐานะร้องเรียกหาใครบางคนอย่างเป็นกังวล "เสด็จพ่อ หญิงอยู่นี้เพคะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากในห้องๆหนึ่งก่อนที่ร่างๆหนึ่งจะค่อยๆเปิดประตูออกมา... - แอ๊ดดดด - "มีอะไรหรือเพคะ เสด็จพ่อ" หญิงสาวผู้มีเรือนผมสีทองและนัยน์ตาสีเทาดูสุภาพและสง่าในเวลาเดียวกันถามขึ้นอย่างสงสัย ขณะที่ปิดหนังสือที่กำลังอ่านอยู่อย่างเสียดายนิดๆ "โถ่ ลูกหญิงรู้ไหมว่าพ่อใจหายหมด" ชายคนดังกล่าวพูดอย่างโล่งใจก่อนจะเดินเข้ามาหาหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง "ไปทำอะไรในห้องท้องพระคลังเหรอลูกหญิง" ชายหนุ่ม(?)ถามอย่างสงสัย "มาอ่านหนังสือน่ะเพคะ ในนี้เงียบสงบดี" หญิงสาวตอบพร้อมชูหนังสือให้ และไพร่นึกไปถึงสาเหตุที่เข้าไปในท้องพระคลังว่า...

///... ขืนท่านพ่อรู้ว่าแอบเอาสมบัติในท้องพระคลังไปขายมีหวังตายแน่ๆ ...///

   สถานะ : พ่อค้ามืดผู้ไม่เคยเปิดเผยตัวตนของตังเอง

   อีกด้านหนึ่งในที่ๆไกลแสนไกล...

   "อีกไม่นาน... อีกไม่นานผู้ครอบครองดินแดนผู้พิทักษ์จะรวมตัวกัน... และอีกไม่นานที่กงล้อแห่งวังวนจะเรื่องหมุนอีกครั่ง... อย่างที่มันควรจะเป็น... ดั่งคำทำนาย ที่กล่าวไว้...

   เมื่อเหล่าผู้ พิทักษ์ นั้นปรากฏ

   เหล่าโอรส จักต้อง สานสัมพันธ์

   และเมื่อถึง วันที่ กำหนดนั้น

   สิ่งสำคัญ จะปรากฎ ตรงจุดปลาย

   เหล่าโอรส จักต้อง ยอมพลีร่าง

   เพื่อเปิดทาง เปิดประตู สู่จุดหมาย

   ให้เหล่าผู้ พิทักษ์ ได้ย่างกลาย

   สู่ดินแดน อันเป็นนิทร นิรันดร..."

.

.

.

...แล้วต่อจากนี้

พวกเขาจะเป็นอย่างไร

ต้องเสียคนสำคัญหรือไม่

โปรดติดตามอ่าน

ได้ใน...

The imagine

ภารกิจพิชิตหัวใจ

(ภาค แหวนแห่งโชคชะตา)

.

.

.

สวัสดีจ้าาาา

เค้าเป็นนักเขียน

มือใหม่น่าาาา

ผิดพลาดยังไงก็

ขออภัยไว้ ณ ทีนี้

แล้วก็ ความจริง

นิยายเรื่องนี้

เค้าเอาลงเด็กดีแล้ว

แต่ดันลืมรหัสผ่าน

แห่ะ ๆ

ขอบคุณ คุณ จุ๊บ<3

สำหรับคอมเม้นเเรก

และก็ขอใช้ชื่อโม

แทนตัวเองด้วยนะคะ